Rozdział 25- Żadne buzi, buzi?

Nie mogłam spać całą noc. Uśmiechałam się sama do siebie myśląc o blondynie. Był taki słodki. Potrafił mnie też wkurzyć i to konkretnie ale kochałam Go. Zdałam sobie z tego sprawę. Z samego rana pognałam na SIP. Czekałam na Marco rozmyślając co Mu powiem.
-Shell?- zapytał znienacka
-Reus? Musimy porozmawiać- podeszłam bliżej by złożyć pocałunek na ustach blondyna.
-Tak będziemy rozmawiać?- Reus poruszył brwiami.
-Nie podoba Ci się? Rozumiem, pójdę sobie- oznajmiłam.
-Poczekaj- blondyn objął mnie w pasie łapiąc za podbródek. -Nie mówię, że mi się nie podoba.

 

-Dobra, tak poważnie to muszę Ci coś powiedzieć.

-Coś się stało?

-Nie...Właściwie tak. Pamiętasz jak mieszkałam u Ciebie? Czułam się tak bezpiecznie. Tak inaczej. Wczoraj zdałam sobie sprawę, że nie umiem bez Ciebie żyć. Kocham Cię Marco.
-Shell, wiesz ile czasu na to czekałem? Nie szukaj tego mieszkania. Zamieszkaj u mnie.
-Marco, nie. To za wcześnie.
-Przecież tyle razem już przeszliśmy. Kocham Cię.
-Nie przyspieszajmy niczego, dobrze? Przyjdzie na to czas.

***

Maszerując do pracy wstąpiłam do sklepu po wodę. Zauważyłam wtedy Matta przy kasie. Wzięłam pierwszą lepszą butelkę i ruszyłam się skasować. Poszliśmy razem do salonu mody. Była świetna pogoda, słońce powoli zaczynało się przebijać przez chmury. Uniosłam twarz ku niebu, by poczuć promienie słońca. Z otępienia wyrwał mnie kuksaniec w ramię od Matta, który był wyraźnie pobudzony.
-Co jest? zapytałam
-Czy to aby nie Lils?- wskazał palcem na ławkę, na której rzeczywiście siedziała dziewczyna i to nie sama.
-Zaraz, zaraz czy to aby nie Goetze?- zapytałam rozpoznając znajomą sylwetkę.
-Ale co oni ten tego? Czy to nie Ona czasem Go tak nienawidzi?
-Chodź- rzekłam do Matta - Zobaczymy co jest grane.
Złapałam bruneta za rękę i zaczęliśmy się skradać jakby nigdy nic. Ciężko było określić co oni wyprawiają, bo po pierwsze nie wyglądali na zakochanych, po drugie mieliśmy słaby punkt widokowy, kucając w krzakach nic nie było widać.

***

-Żadne buzi, buzi?- nie dowierzał Matt, gdy szpiegując parę zauważyliśmy, że rozchodzą się w dwie różne strony.
-Chodź lepiej, zaraz ktoś zorientuje się co my tu wyczyniamy.
Rozejrzeliśmy się dookoła i ruszyliśmy przed siebie intensywnie rozmyślając.
-Myślisz, że oni...- spojrzałam się na chłopaka pytająco.
-Nieeeee- odpowiedzieliśmy sobie chórem
-A może?- zawahał się brunet.
-Nie ma co gdybać. Trzeba wybadać teren- zaproponowałam.
-Shelly? Nie myślałaś nigdy nad zmiana profesji? Może powinnaś otworzyć biuro detektywistyczne.
-Bardzo śmieszne. Nie mądruj się, bo czaiłeś się w tych krzakach ze mną.
-Bieller i partnerzy. Nieźle brzmi- dogadywał mi Matt za co oberwał. Popychaliśmy się całą drogę powrotną do salonu mody.

***

-Michelle! Nie mogę się skupić! Nie mam pomysłów. Weny brak. Po prostu zero.- jęczał Matty
-Ja tez nie mogę niczego wymyśleć. Ciągle rozmyślam o Lils.
-To co zbieramy manatki i lecimy do Niej?
-Dobra ale wiesz ona nie lubi się zwierzać zwłaszcza jeśli chodzi o facetów. Musimy zadziałać sposobem.
-Czyli jak?- dociekał brunet.
-Podpijemy ją trochę, może wszystko wyśpiewa jak na spowiedzi.

Poszliśmy do pobliskiego sklepu aby kupić wino i ruszyliśmy w stronę Lils. Uradowana dziewczyna otworzyła Nam drzwi nie wiedząc, że wiemy gdzie  i z kim spędziła popołudnie.

********************************
Cześć Kochane :*
Na początku chciałam Wam podziękować za tyle komentarzy pod poprzednim postem!!!!! ♥
Aż mi wena naszła:) I jest taki oto pozytywny ♥

KOCHAM WAS!

Monika :)