Rozdział 8- Urlop

-Mario może jakoś to da radę jeszcze odkręcić?- zapytałam bruneta który już dopinał swoją walizkę.
-No ale jak niby? Oj Shelly...Przesadzasz, będzie dobrze.
-Ten pomysł jest poraniony- stwierdziłam
-Dlaczego? Jest świetny!
-Wcale nie! Od samego początku mi się nie podobał. Nawet nie spytałeś mi się o zdanie, tylko tak po prostu im to oznajmiłeś. A ta Barbie jest po prostu wniebowzięta.
-Michelle,, będzie dobrze. Lecimy na Kretę. Plaża. Gorąco. Dziewczyny w bikini. Jest na czym oko zawiesić.
-O nie, nie. Mój drogi. Może jeszcze o tym nie wiesz,ale jako mój chłopak powinieneś.
-Mianowicie?- zapytał Goetze.
-Mam kompleksy, właściwie to ich mnóstwo ale ten główny jest taki, że...jestem gruba.
-Co?! No przestań! Ja bym powiedział, że jesteś za chuda. Ile ważysz?
-59
-Shelly, przestań, nie jesteś gruba.
-Mario, jestem i mam grube nogi, nie o to chodzi, że wciąż narzekam na swoją wagę czy coś. Po prostu nie wejdę w dwu-częściowy strój. Zapomnij.
-To co będziesz chodziła w golfie?
-Bardzo śmieszne. Naprawdę. Spodenki i T-shirt to już ostateczność.
Mario spojrzał na mnie i zabawnie poruszał brwiami.
-O nie. Żadnego dekoltu, rozumiesz? To nie mój styl.
Po spakowaniu walizek do bagażnika ruszyliśmy na lotnisko. Na miejscu czekał już Reus ze swoją lalką Barbie. Cały lot namiętnie informowała nas to o kosmetykach to o nowych trendach w modzie. Goetze'mu się przysnęło a ja udawałam, że gazeta jest bardzo interesująca. Po wylądowaniu Suzy zarządziła, że idziemy opalać się na plażę.
Szczerze?
Nie za bardzo mi się podobał ten pomysł. Wolałabym zostać w pokoju i chociażby pooglądać telewizję. Ale cóż...Mus to mus.
-Tutaj będzie dobrze. Marco posmarujesz mi plecki?- zapytała blondynka, która jednym ruchem ręki pozbyła się ubrań zostawając w samym bikini.
Odwróciłam głowę pomagając Mario rozłożyć nasze leżaki, by nie musieć na to patrzeć. Na szczęście Goetze uratował mnie z opresji.
-Wiecie co? Opalajcie się tu, my idziemy się przejść- rzekł Mario.
Lecz w tym samym momencie otrzymał telefon z hotelu, w którym niezwłocznie Go powiadomili, że ma się tam zjawić. Poszłam więc z nim czekając przed budynkiem.
Powoli się ściemniało gdy poczułam na ramionach czyjeś dłonie.
-Cześć ślicznotko.
-Kim jesteś?- zapytałam
-Obserwowałem Cię od ładnych dziesięciu minut.
-Czego chcesz?
-Myślę, ze dobrze wiesz- w tym momencie mocno przyparł mnie do budynku a te słowa szepnął do ucha muskając ustami moją małżowinę.
-Podobasz mi się- stwierdził przygryzajac lekko moje ucho.
Mimo moich stanowczych oporów odwrócił mnie twarzą do ściany zdejmując ze mnie spodenki.
-Spodoba Ci się zobaczysz- stwierdził całując zachłannie moją szyję.
Poczułam jego obleśne ręce na każdej części mojego ciała. Lecz po chwili uścisk się poluźnił, gdy się odwróciłam zobaczyłam siłującego się Mario z tym zboczeńcem.
Po chwili typ leżał na ziemi.
-Chodź do pokoju Shelly- Goetze podał mi spodenki abym mogła je ubrać. Roztrzesioną i zapłakaną prowadził mnie pod ramię. Na  moje nieszczęście przed hotelem stał Marco z Suzy. Nie chciałam aby ktokolwiek zobaczył mnie w takim stanie. Gdy dotarliśmy do pokoju to Goetze przyniósł mi jakieś środki nasenne oraz ciepłą herbatę i koc. Nie byłam w stanie nic konkretnego powiedzieć. Oddychałam tylko bardzo ociężale i patrzyłam w jeden punkt.
-Shelly...
-Nie chcę o tym rozmawiać.
-W porządku. Chodź tutaj. To, ze nie jesteśmy parą nie oznacza, że nie możemy się przytulić.
W tym momencie objęłam Goetze'go i zaczęłam płakać ale tak jak nigdy.

Jakbym miała wypłakać całe zło tego świata. Po chwili musiałam wziąć się w garść, bo do pokoju wparował Reus z Suzy, gdyż dzieliliśmy razem to pomieszczenie.
-Pójdę spać- rzuciłam kierując się do łóżka.
********************************************************
OMG
Ale się namęczyłam pisząc ten rozdział:)
Ciężko mi opisywać takie sytuacje;)
Ale czego się nie robi dla Was:**
Mam nadzieje, ze się podoba:)
I wreszcie długi weekend!

W ogóle to chciałam poinformować, że jeśli chcecie być informowani o nowych rozdziałach to odsyłam do zakładki Informuję!!;)
Buziaki:**
Monika